Раён створаны ў 1924 годзе пад назвай Старобінскі. У 1962 годзе ён быў далучаны да Любанскага раёну, а ў 1965 – адноўлены пад назвай Салігорскі.

Раённым цэнтрам з’яўляецца горад Салігорск з насельніцтвам больш 106,6 тысячы чалавек. Знаходзіцца ў 132 км на поўдзень ад г. Мінска і з’яўляецца буйным цэнтрам горна-хімічнай прамысловасці Рэспублікі Беларусь.

Салігорск – адзін з самых маладых гарадоў Беларусі. Яго будаўніцтва пачата ў 1958 годзе ў сувязі з прамысловым засваеннем Старобінскага радовішча калійнай солі.

У 1963 годзе быў здадзены ў эксплуатацыю першы калійны камбінат, у 1965 году – другі, у 1969 году – трэці, у 1979 году – чацвёрты, у 2009 годзе – пяты, у 2012 – шосты.

Салігорскі раён размешчаны на поўдні Мінскай вобласці, мяжуе са Слуцкім, Любанскім, Капыльскім раёнамі Мінскай вобласці, Жыткавіцкім – Гомельскай, Лунінецкім і Ганцавіцкім – Брэсцкай вобласці. Яго плошча складае 2,5 тыс.кв. км, 35,8% якіх занята лясамі. Тэрыторыю раёна з поўначы на ​​поўдзень перасякае аўтамагістраль Мінск – Мікашэвічы.

Адміністрацыйна раён дзеліцца на 11 сельскіх Саветаў. Колькасць насельніцтва, якое пражывае ў 170 населеных пунктах, складае 135,094 тыс. чалавек (у тым ліку 103.961 чалавек – гарадское).